Displaying items by tag: Ναταλία Κουτσούγερα

Η Κάτια Αρφαρά, καλλιτεχνική διευθύντρια Θεάτρου και Χορού της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, μας μιλάει για το σκεπτικό πίσω από το πρόγραμμα Χορού της Στέγης, για τα κριτήρια επιλογής καλλιτεχνών και για τα άμεσα σχέδια της Στέγης σε σχέση με ομάδες χορού από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ήταν πράγματι τυχεροί όσοι κατάφεραν να απολαύσουν στο Μέγαρο Μουσικής το συγκρότημα χορού του Nederlands Dans Theater. Ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία, με την άρτια τεχνική των χορευτών/τριών του, τον ανάλαφρο συντονισμό μεταξύ τους και τον ιδιάζοντα συνδυασμό του κλασικού μπαλέτου με τον σύγχρονο χορό να μας αφήνουν άφωνους.

Το «Στην άκρη του βατήρα» είναι ένα γρήγορο αλλά συνάμα «λείο» έργο, με κύριο χαρακτηριστικό του γνώρισμα την αδιάκοπη ροή σε αντίθεση με κάποια από τα προηγούμενα έργα της Γοργία..

Αυτοί οι δυο πολυμορφικοί και πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους καλλιτέχνες, με κοινό τους γνώρισμα τον έντονο πειραματισμό αλλά και τον σεβασμό στις χορευτικές τους παραδόσεις, ενώνουν τις δυνάμεις τους χτίζοντας μια παράσταση βασισμένη μάλλον στις διαφορές παρά στις ομοιότητές τους. Αυτό είναι και το στοίχημα για τους δυο συνδημιουργούς..

Τις τελευταίες ημέρες του Φλεβάρη και πιάνοντας και λίγο από Μάρτη είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και απέραντη συγκίνηση στην Αθήνα, δυο συναφείς, καλλιτεχνικές δράσεις χορού και θεάτρου με θέμα την αναπηρία και τον εγκλεισμό, από δυο πολύ διαφορετικούς φορείς τέχνης και πολιτισμού. Τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και τον χώρο Ρομάντσο

Δύο σημαντικοί δημιουργοί με προέλευση από τη Χιλή και την Αργεντινή, τίμησαν με την παρουσία τους τη χώρα μας τους δυο τελευταίους μήνες, προσφέροντας στο ελληνικό κοινό μια έντονη γεύση από το λατινοαμερικανικό ταπεραμέντο τους, αλλά και τo ιδιόμορφο αφαιρετικό τους ταλέντο.

Αυτή τη φορά ο Lloyd Newson και οι DV8 επανέρχονται στη Στέγη, με μια ακόμη πιο προσωπική δημιουργία, επαναφέροντας το θέμα της σεξουαλικότητας υπό το πρίσμα των σύγχρονων ομοερωτικών πρακτικών (το θέμα της ομοφυλοφιλίας είχαν ήδη θίξει και στο To be Straight with you, 2008-2009), μέσα από το εύθραυστο έργο τους, John.

Η φετινή μου εμπειρία από τον χορό στο Φεστιβάλ Αθηνών προήλθε από την παρακολούθηση οκτώ διαφορετικών παραστάσεων χορού. Διαφορετικών, ως προς την ροπή τους στο performance ή την (κλασσική) χορευτική παράσταση, αλλά και ως προς τον ίδιο τον προσδιορισμό τους ως εικαστικά, ή απλώς, χορευτικά δρώμενα.

Στην κεντρική σκηνή της Στέγης, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, επιλέγει να συνεχίσει την extra-αφαιρετική γραμμή του στο ύφος της Πρώτης Ύλης, προσκαλώντας μας στο φευγαλέο και συνάμα γνώριμο ταξίδι του Still Life.