Το New York City Center σφύζει από ζωή αυτές τις μέρες, φιλοξενώντας την Martha Graham Dance Company στη σειρά παραστάσεων "American Legacies".
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που όχι μόνο σηματοδοτεί την έναρξη του τριετούς εορτασμού της εκατονταετηρίδας της θρυλικής ομάδας, αλλά και λειτουργεί ως ένα τολμηρό μανιφέστο: η κληρονομιά της Graham δεν είναι ένα μουσειακό έκθεμα, αλλά ένας ζωντανός, αναπνέων οργανισμός, ικανός να συνομιλήσει με το παρόν και να τολμήσει το μέλλον. Παρακολουθούμε με ενθουσιασμό αυτή την επιμελημένη πρόταση, που υπόσχεται να ξαναγράψει την αμερικανική χορευτική ιστορία σε σύγχρονους όρους.
"Rodeo": Ένας Μύθος Ξαναγεννιέται με Ήχους Bluegrass
Η βραδιά ξεκινά με την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη μιας νέας παραγωγής του εμβληματικού "Rodeo" της Agnes de Mille. Ήδη από τις πρώτες νότες της επανα-ενορχηστρωμένης bluegrass μουσικής, γίνεται σαφές ότι αυτή δεν είναι η "Rodeo" των παππούδων μας. Η επιλογή του bluegrass είναι μια ιδιοφυής κίνηση που φρεσκάρει την παρτιτούρα, ενισχύοντας την αμερικανική της ρίζα με μια πιο "γήινη" και σύγχρονη αίσθηση. Τα ενημερωμένα κοστούμια και οι προβολές δεν αλλοιώνουν την ουσία του έργου –την ιστορία της αταίριαστης καουμπόισσας που αναζητά την αγάπη και την αποδοχή– αλλά την τοποθετούν σε ένα οπτικά πιο ελκυστικό πλαίσιο για το σημερινό κοινό. Είναι μια τολμηρή αναβίωση που σέβεται την αρχική πρόθεση, ενώ ταυτόχρονα της δίνει νέα πνοή. Η ερμηνεία του σολίστ στον ρόλο της "Cowgirl" ήταν γεμάτη τόσο τρυφερότητα όσο και την απαραίτητη τραχύτητα, υπογραμμίζοντας την παγκοσμιότητα της αναζήτησης της ταυτότητας.
"We the People": Η Σύγχρονη Φωνή του Jamar Roberts
Ως άμεσο αντίβαρο στην ιστορική αναβίωση του "Rodeo", το πρόγραμμα φιλοξενεί το "We the People" (2024) του Jamar Roberts. Εδώ, η αμερικανική ψυχή εξερευνάται μέσα από το πρίσμα της σύγχρονης κοινωνικοπολιτικής αναταραχής. Ο Roberts, με την αναγνωρίσιμη αιχμηρή, αθλητική και βαθιά ανθρώπινη χορογραφία του, δημιουργεί ένα κομμάτι που είναι τόσο προβληματισμένο όσο και δυναμικό. Οι κινήσεις είναι γεμάτες ένταση, αντικατοπτρίζοντας τις εσωτερικές συγκρούσεις και τις συλλογικές ανησυχίες που διαπερνούν τη σύγχρονη Αμερική. Είναι ένα έργο που σε κάνει να σκεφτείς, να νιώσεις την αμηχανία και την ελπίδα ταυτόχρονα. Η επιλογή του να τοποθετηθεί δίπλα στο "Rodeo" είναι εξαιρετικά εύστοχη, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ της παρελθούσας ιδεαλιστικής εικόνας και της πολυπλοκότητας του παρόντος.
Οι Αθάνατες Υπογραφές της Graham
Φυσικά, καμία βραδιά της Martha Graham Dance Company δεν θα ήταν πλήρης χωρίς την ίδια τη Martha. Το πρόγραμμα προσφέρει μια υπέροχη ματιά στην ευρύτητα του δικού της ρεπερτορίου. Το "Maple Leaf Rag" (1990), ένα από τα τελευταία της έργα, είναι μια απολαυστική έκρηξη χιούμορ και αυτοσαρκασμού. Με την playful, σχεδόν καρικατουρίστικη κίνηση, η Graham διακωμωδεί τον εαυτό της και την κληρονομιά της, αποδεικνύοντας ότι το πνεύμα της παρέμενε νεανικό και τολμηρό μέχρι το τέλος.
Σε πλήρη αντίθεση, το "The Rite of Spring" (1984) παραμένει ένα μνημειώδες επίτευγμα. Η ερμηνεία της Graham στη μουσική του Stravinsky δεν είναι απλώς μια χορογραφική απόδοση, αλλά μια βαθιά ψυχολογική εξερεύνηση της θυσίας και του αρχέγονου ενστίκτου. Η ένταση, ο ρυθμός και η δίψα για ζωή/θάνατο που διαπνέει το έργο είναι αδιαμφισβήτητα.
Και τέλος, το "Appalachian Spring" (1944). Αυτό το αριστούργημα, που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για τη μουσική του Aaron Copland, είναι η πεμπτουσία της αμερικανικής αισιοδοξίας και της πνευματικής δύναμης. Η Graham αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού που χτίζει το σπίτι του στην αμερικανική ύπαιθρο, με απλότητα, βαθύτητα και μια ανεπιτήδευτη ομορφιά. Η κίνηση είναι λυρική, γεμάτη ελπίδα και συμβολισμό, μια διαχρονική υπενθύμιση της δύναμης της πίστης και της κοινότητας.
"CAVE": Η Ρυθμική Έκρηξη του Hofesh Shechter
Η βραδιά κλείνει με μια ηλεκτρισμένη ανατροπή: το "CAVE" (2022) του Hofesh Shechter. Η συμπερίληψη του Shechter σε ένα πρόγραμμα της Graham μπορεί να φαντάζει αρχικά παράταιρη, αλλά είναι μια έξυπνη επιλογή που αναδεικνύει την ικανότητα της εταιρείας να αγκαλιάζει την ποικιλομορφία. Το "CAVE" είναι μια ωμή, πρωτόγονη, ρυθμική έκρηξη που μεταμορφώνει τη σκηνή σε ένα underground club. Με την επαναλαμβανόμενη, υπνωτική κίνηση, τους έντονους φωτισμούς και την εκκωφαντική μουσική, ο Shechter δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που είναι ταυτόχρονα απελευθερωτική και απειλητική. Είναι μια χορογραφία που χτυπάει κατευθείαν στο ένστικτο, μια υπενθύμιση ότι η ανθρώπινη έκφραση έχει πολλές μορφές, από την ευγένεια της Graham μέχρι την ανεπιτήδευτη βία του Shechter.
Μια Γέφυρα στο Χρόνο
Οι παραστάσεις "American Legacies" δεν είναι απλώς μια συλλογή έργων, αλλά μια προσεκτικά κατασκευασμένη αφήγηση. Η Martha Graham Dance Company, υπό την εμπνευσμένη διεύθυνση, αποδεικνύει ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας φύλακας της ιστορίας. Είναι ένας δυναμικός φορέας που συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του αμερικανικού χορού. Μέσα από αυτές τις "κληρονομιές", βλέπουμε όχι μόνο την εξέλιξη της φόρμας, αλλά και την αδιάκοπη προσπάθεια της Αμερικής να κατανοήσει τον εαυτό της, να γιορτάσει τις νίκες της και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της. Μια βραδιά που κάθε λάτρης του χορού οφείλει να παρακολουθήσει.
Κώστας Βασιλιάγκος - Dancetheater.gr©