|
Θεωρία, Σύνθεση, Άσκηση [...] Εφόσον ο αρχιτεκτονικός χώρος προκύπτει από την εξυπηρέτηση χωρικών σχέσεων και καθημερινών κινήσεων και η χορογραφία συντίθεται από τη χωρική συσχέτιση αμιγώς κινητικών σχηματισμών, τότε η αρχιτεκτονική πρόκειται στην ουσία για σύνθεση μίας πρακτικής, σχεδόν αλγεβροποιημένης ‘χορογραφίας’ καθημερινών κινήσεων, που ‘ενσαρκώνεται’ μέσα από την υλοποίηση του αρχιτεκτονικού έργου. Για τον αρχιτέκτονα η κίνηση αποτελεί τη βάση για τη σχεδίαση, ενώ για το χορευτή η κίνηση είναι πρωταρχικό μέσο έκφρασης. [...]
{gallery}kondylia{/gallery} Η κίνησή διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο για το σχηματισμό χωρικής αντίληψης, εφόσον έχουμε την τάση να αντιλαμβανόμαστε καθαρότερα την οργάνωση του χώρου όταν έχουμε προηγουμένως κινηθεί σε αυτόν. Η εμπειρία του χώρου μέσω της κίνησης είναι σωματική, αλλά και νοητική, την αισθανόμαστε σε όλα μας τα κύτταρα. Για το λόγο αυτό, ο σχεδιασμός αρχιτεκτονικού χώρου προϋποθέτει μία ‘κινητική εμπειρία’ στο μυαλό του αρχιτέκτονα, ενώ η δημιουργία χορογραφημένης κίνησης προϋποθέτει μία ‘αρχιτεκτονική εμπειρία’ στο μυαλό του χορογράφου. Απ’ ότι φαίνεται, ο κοινός τόπος στη σύνθεση αρχιτεκτονικής και χορού είναι ο σχεδιασμός ‘κινήσεων’. [...] Η αρχιτεκτονική, η χορευτική και εν γένει η δημιουργία, πρόκειται στην ουσία για αναζήτηση εαυτού. Είναι γνώρισμα της κάθε δημιουργίας αυτή η εγωιστική συνθήκη, αλλά και το κίνητρο και η γοητεία της.[...] Κάθε δημιουργία ξεκινά από μία ‘εσωτερική ώθηση’, από ένα είδος ‘κίνησης’ δηλαδή. ‘Κίνηση’ του ίδιου του δημιουργού να βρεθεί στο ‘ταξίδι’ αυτό που περιγράφουμε μέσα από την ‘εφαρμοσμένη τέχνη’ του χορού και της αρχιτεκτονικής. Κίνηση που δημιουργεί χώρο, για να ‘στεγάσει’ το νόημα αυτής της αναζήτησης.
Ε.Μ.Π. Πατησίων 42 (είσοδος από Στουρνάρη) Αίθουσα 101 2011-02-20
|