Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά απαντώντας στο πρώτο ερώτημα που θέτει η μεγάλη πλειοψηφία των γονέων: Η καταλληλότερη ηλικία έναρξης μαθημάτων σύγχρονου χορού είναι μεταξύ των 6 και 7 χρόνων. Σε ότι δε αφορά την πρέπουσα εκπαιδευτική ύλη (δεύτερο σε συχνότητα ερώτημα), οι πλέον ενδεδειγμένες τεχνικές εκμάθησης είναι οι Graham, Limon και Release. Γιατί; Διότι η γνώση των τεχνικών αυτών είναι προαπαιτούμενο σοβαρής επαγγελματικής ενασχόλησης με τον σύγχρονο χορό για τα παιδιά που ωριμάζοντας θα το αποφασίσουν.

Είτε ως τέχνη είτε ως διαδικασία μάθησης αντιληπτός, ο σύγχρονος χορός συντίθεται από το τεχνικό και δημιουργικό μέρος. Αν διδαχτεί σωστά και ολοκληρωμένα (επαγγελματικά), αποτελεί ίσως το πληρέστερο "εργαλείο" ανάπτυξης της εκφραστικότητας και της δημιουργικότητας, δεδομένου ότι "δουλεύει" ισόρροπα την σωματική και πνευματική εξέλιξη. Η λέξη/έννοια/αξία που χαρακτηρίζει τις τεχνικές του σύγχρονου χορού είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ελευθερία ως προϊόν γνώσης και διαρκούς διεκδίκησης της αυτογνωσίας, επεξεργασμένη και εσωτερικευμένη, διόλου ασύδοτη, απαίδευτη, καταχρηστική. Η ελευθερία ως αυστηρά συγκεκριμένος τρόπος σκέψης και πράξης, μέσω του οποίου το παιδί αρχικά "μαθαίνει να μαθαίνει" και κατόπιν κατακτά το "πως" να εκφράζεται και να εξελίσσεται πνευματικά και κινησιολογικά.

Η ανακάλυψη του εαυτού πρέπει να προηγείται της ανακάλυψης του γύρω κόσμου. Αυτής της αρχής δοσμένης που ορίζει την ουσία του σύγχρονου χορού, το "Εγώ και ο κόσμος" ανακαλύπτονται και συνυπάρχουν (σχετίζονται) με τον πλέον λειτουργικό και απελευθερωτικό τρόπο. Η λέξη/έννοια/αξία ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – αυτή που χαρακτηρίζει όλες τις τεχνικές του σύγχρονου χορού – είναι εντέλει αυτή που καθοδηγεί το παιδί σε όλες τις εσωτερικές διαδρομές και αναζητήσεις του. Στο σύγχρονο χορό και όχι μόνο.

Σχετικά με το περιεχόμενο των "σοβαρών" μαθημάτων σύγχρονου χορού: Τα παιδιά (πρέπει να) διδάσκονται από τα πρώτα τους βήματα να δημιουργούν χορογραφικά μοτίβα. Να εκτελούν αυτοσχεδιασμούς και κινησιολογικά παιχνίδια, να ενδυναμώνονται ώστε να είναι δεκτικά σε ασκήσεις αυτοπεποίθησης και εμβάθυνσης του ομαδικού πνεύματος, να καλλιεργούν διαρκώς και να αναδεικνύουν την φαντασία τους. Και μια απαραίτητη προσθήκη: Τα μαθήματα σύγχρονου χορού μπορούν να γίνονται είτε ανεξάρτητα από τα μαθήματα του κλασικού χορού είτε (με την απαραίτητη προεργασία) σε συνδυασμό μ' αυτά. Όμως, στο όνομα της πληρότητας της μάθησης και της ιδανικής εναρμόνισης των παιδιών με την διαδικασία της, η δεύτερη εκδοχή είναι η πιο ενδεδειγμένη.

Μια καταληκτική παρατήρηση, χρήσιμη και χρηστική (σε απάντηση ενός συχνού ερωτήματος των γονέων) : Τα παιδιά που έχουν σώματα "δύσκολα" υπό την έννοια ότι έχουν περιορισμένες αντοχές σε επιβαρύνσεις πρέπει να ξεκινούν έγκαιρα (από τις ενδεδειγμένες ηλικίες εκκίνησης) τα μαθήματα σύγχρονου χορού. Τούτο διότι οι κινητικές δυσκολίες που συνδέονται με τη διαδικασία εκμάθησης του σύγχρονου χορού δεν είναι διόλου εξαντλητικές για τα "δύσκολα" παιδικά σώματα. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο: Ο σύγχρονος χορός όταν επαγγελματικά (έντιμα) διδάσκεται, διευκολύνει και εξομαλύνει παθολογικές καταστάσεις της σπονδυλικής στήλης (κύφωση, λόρδωση, σκωλίωση, στραβά γόνατα) διότι γυμνάζει το σώμα με θαυμαστή οικονομία.

Ερώτηση κρίσεως: Τηρούνται τα παραπάνω αναγκαία κριτήρια επαγγελματικής εκμάθησης σύγχρονου χορού από τους φερόμενους ως επαγγελματίες και σε ποιο ποσοστό τους; Απάντηση: Το κείμενο που διαβάζετε καταγράφει επιγραμματικά τα κριτήρια, ώστε να μπορεί ο καθένας να μπορεί να δώσει την απάντηση από μόνος του.

Πηγή: www.egomiocy.blogspot.se/