της Ιωάννας Κλεφτόγιαννη

Μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας

Ένας από τους σημαντικότερους πολυκαλλιτέχνες μας, χορογράφος, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, φωτογράφος, ένας αναθεματισμένα εμπνευσμένος άνθρωπος που ό,τι πιάνει γίνεται χρυσός, ακόμα και στις νυχτερινές πίστες, ο Κωνσταντίνος Ρήγος, επιστρέφει έπειτα από οκτώ χρόνια, μετά το «Σχεδίασμα Β' -Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια παράσταση για τη «μάταιη», όπως ο ίδιος λέει, «αναζήτηση της ευτυχίας»: την «Αρκαδία».

Αφορμή της στάθηκαν οι πυρκαγιές στην αρκαδική γη το 2011 και το 2012.

Δώδεκα χορευτές επιχειρούν να ανακαλέσουν εικόνες ειδυλλιακές ενός τόπου ευτυχίας και αθωότητας που πια δεν υπάρχει. «Η "Αρκαδία" είναι ένα ρέκβιεμ για τη φύση, αφού το όνειρο της αρκαδικής ουτοπίας υποχωρεί κάτω από το βάρος της παράλογης καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος και της συνειδητοποίησης της θνητότητας», τονίζει ο εμπνευστής της σκηνικής πρότασης, που θα δούμε στις 16 και 17 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.

* Η «Αρκαδία» είναι αναφορά στην ειδυλλιακή πολιτεία του Θεοκρίτου; Αναφέρεται η παράσταση στην ιδανική πολιτεία του;

- Δεν έχουμε συγκεκριμένες αναφορές στον Θεόκριτο ή στον Βιργίλιο, αν και κάνουμε χρήση αυτού του υλικού περισσότερο για να κατανοήσουμε και εμείς την Αρκαδία ως ιδέα, που ενέπνευσε ποιητές και ζωγράφους από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας.

* Σε ποια φάση της «Αρκαδίας» βρίσκεστε; Η Αρκαδία σας είναι πολύ «σκοτεινή»;

- Βρισκόμαστε στον τόπο της Αρκαδίας, αφού έχει επέλθει η καταστροφή. Τίποτα δεν θυμίζει τον ιδανικό τόπο της ανέμελης ζωής κοντά στη φύση. Ο «Αρκαδισμός» εκφράζει ένα όνειρο φυγής από τον ταραγμένο κόσμο της βίας και της αδικίας και τον πόθο της επιστροφής στην αθωότητα, την παιδικότητα, τη γαλήνη, τη συνεργασία, την αγάπη και την ευγενική άμιλλα.

* Υπήρξε κάποια αφορμή για την παράσταση;

- Η αρκαδική νεκρή φύση μετά τις πυρκαγιές του 2011 και του 2012. Εκείνη την περίοδο ξεκινήσαμε με την Ξένια Αηδονοπούλου, τη δραματολόγο, να δημιουργούμε τον καμβά μιας παράστασης πάνω στο συμβολικό τέλος του αρκαδικού ιδεώδους. Πόσο δυνατό είναι σήμερα να υπάρξει η Αρκαδία; Τι θα μπορούσε σήμερα να εννοεί κανείς λέγοντας θέλω να ζήσω στην Αρκαδία, υπάρχει αυτός ο ιδανικός τόπος πραγματικά ή μπορεί τελικά να παραμείνει ένας ιδανικός τόπος του μυαλού; Η οικολογική καταστροφή του πλανήτη επιτρέπει να υπάρξει σήμερα η Νέα Αρκαδία; Ο έρωτας και η σεξουαλική πράξη μπορούν να επανευρεθούν; Μπορεί να ξανα-υπάρξει αθωότητα;

* Το σχόλιο που κάνετε ποιο είναι; Φαντάζομαι, είναι ένα σχόλιο για τη σημερινή αβίωτη, εχθρική πολιτεία εν γένει;

- Η παράσταση όντως είναι ένα σχόλιο πάνω στη σημερινή αβίωτη και απολύτως εχθρική πολιτεία που έρχεται σε αντίθεση -και ως εικόνα και ως ιδέα- με το φιλόξενο τόπο της Αρκαδίας, που κατοικείται από ελεύθερους, ευτυχισμένους ανθρώπους, ικανούς να αναπτύξουν υγιείς σχέσεις με τους συνανθρώπους τους. Η κατάκτηση της ευτυχίας έχει πάψει πια να αποτελεί στόχο στις ζωές μας και αυτό σχετίζεται, κατά τη γνώμη μου, με την απομάκρυνσή μας από τη φύση την οποία έχουμε κατακρεουργήσει. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη. Μπορεί να υπάρξει ιδανικά ο πλανήτης «Αρκαδία»; Αυτό είναι το βασικό μου ερώτημα. Στη μετακαταστροφική εποχή οι ταξιδιώτες της ιστορίας θα συναντήσουν τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους.

* Η παράσταση έχει συγγένειες με παλαιότερες δουλειές σας;

- Θα είναι μια δουλειά κοντά στη δραματουργική γραμμή του «ντυμένοι-γυμνοί» που δημιούργησα το 2009, με απλότητα στο ύφος και την κινησιολογία, αλλά σε ένα σκοτεινό αυτή την φορά περιβάλλον με φυσικούς ήχους. Ενα μέρος μουσικής θα ερμηνεύεται live από ένα μικρό μουσικό σύνολο.

* Πέρασαν πολλά χρόνια για να επιστρέψετε στο Φεστιβάλ. Σε λίγο θα έκλεινε η δεκαετία. Τι έφταιξε;

- Τίποτα! Οταν πριν από 8 χρόνια ξεκίνησε το Φεστιβάλ, όπως το ονειρευόταν ο Γιώργος Λούκος, ήμουν μέσα στους πρώτους που επέλεξε να συμμετέχουν. Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» ήταν μια παράσταση τελικά προφητική. Σήμερα, 8 χρόνια μετά, επανέρχομαι με την «Αρκαδία», μια ελεγεία για το τέλος της φύσης.

* Περνώντας τα χρόνια και αναμιγνυόμενος με ανόμοια καλλιτεχνικά γένη, τι αισθάνεστε περισσότερο να σας αφορά;

- Η δημιουργία παντού και κάθε στιγμή. Οσο και να φαίνεται περίεργο, κάθε τι που κάνω για μένα είναι μια δημιουργία. Η θεατρική σκηνή όμως παραμένει η πρωτογενής και μεγάλη μου ανάγκη. Μόνο μέσα στο σκοτεινό κόσμο της αισθάνομαι ασφαλής και ήρεμος.

* Ποια είναι η μεγάλη καλλιτεχνική εκκρεμότητά σας; Εργο, ιδέα ή παράσταση;

- Θα ήθελα κάποια στιγμή να φτιάξω μια ταινία, αλλά ακόμα δεν αισθάνομαι ότι μπορώ να το τολμήσω. Είμαι σίγουρος ότι θα έρθει η στιγμή. Στο χορό αισθάνομαι ότι έχω κάνει τα πράγματα που ήθελα και παρά τις δυσκολίες συνεχίζω. Από την άλλη, το θέατρο είναι μια μεγάλη εκφραστική διέξοδος. Θα ήθελα να κάνω κάποια μιούζικαλ, μου αρέσει το είδος, αλλά παράλληλα θα ήθελα να προσεγγίσω και κάποια κλασικά έργα.

* Ως διευθυντής στο χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 1999 μέχρι το 2006 δημιουργήσατε παραστάσεις-ορόσημα. Αν δεν τερματιζόταν άδοξα, τι θα ήταν διαφορετικό στην πορεία σας;

- Η περίοδος του χοροθεάτρου ήταν μια περίοδος εξαιρετικά δημιουργική. Υπήρχε τότε ένα κλίμα ιδιαίτερο, πιστεύαμε όλοι σε κάτι, είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε παραστάσεις, να καλώ χορογράφους, να περιοδεύουμε στο εξωτερικό, να γεμίζουμε τις αίθουσες. Ημασταν μια οικογένεια, χορευτές, διοικητικό προσωπικό, τεχνικοί, όλοι γουστάραν την ομάδα και την ήθελαν. Μετά ήρθε το άδοξο τέλος της συνεργασίας μου, αλλά και του χοροθεάτρου, που σταδιακά διαλύθηκε με την ανοχή πολλών. Το αποτέλεσμα; Μια ιστορική ομάδα, που υπήρχε πολλά χρόνια πριν από εμένα και έπρεπε να υπάρξει και μετά, σταμάτησε να λειτουργεί. Για μένα τα πράγματα εξελίχθηκαν επιτυχώς, ωστόσο μπορεί ίσως να ήταν διαφορετικός ο διεθνής δρόμος, δεν θα είχε ανακοπεί η συνεχής συμμετοχή μου σε διεθνή φεστιβάλ. Οταν δεν έχεις μόνιμο σχήμα είναι δύσκολο να προγραμματίσεις κάτι. Μπορεί να είχα κάνει περισσότερα έργα χορού. Στον τελικό μου απολογισμό όμως θεωρώ ότι η συνέχειά μου με όσα μου επεφυλάσσονταν ήταν ανατρεπτική, ριψοκίνδυνη . Κάτι που μου ταιριάζει περισσότερο από την ασφάλεια.

* Ενώ οι άνθρωποι του θεάτρου διεκδικούν, κάνουν φασαρία για το θεσμό της επιχορήγησης, η κοινότητα του χορού σιωπά. Τι συμβαίνει;

- Δεν ξέρω γιατί σιωπά ή τι ακριβώς συμβαίνει -ίσως και να συμβαίνουν πράγματα και να μην το γνωρίζω. Η αλήθεια είναι πως έχω απομακρυνθεί αρκετά από το σωματειακό χώρο εδώ και καιρό. Ακολουθώ μοναχικό δρόμο. Μου ταιριάζει περισσότερο.

* Παρ' όλ' αυτά στο τοπίο του εγχώριου χορού γίνονται πολλά. Με ποιο καύσιμο, αφού οι επιχορηγήσεις αθόρυβα παύθηκαν.

- Το καύσιμο είναι η αγάπη και η επιμονή σε μια πραγματική τρέλα. Για να κάνει χορό πλέον κανείς στην Ελλάδα πρέπει να 'ναι τρελός. Το να σπουδάζεις χορό και να θέλεις να ζήσεις από αυτό θεωρώ ότι είναι κάτι αδιανόητο. Και όμως, κάθε χρόνο βγαίνουν νέοι χορευτές με ταλέντο που διεκδικούν μια θέση είτε εδώ στις λίγες δουλειές ή με επιτυχία στο εξωτερικό. Αυτή τη στιγμή κάνω πρόβες και έχω 12 χορευτές, εκ των οποίων οι 9 επιλέχθηκαν από οντισιόν και συνεργάζονται μαζί μου πρώτη φορά. Ηταν κάτι που το είχα ανάγκη και εγώ...

* Ποιο ακριβώς;

- Να έρθω σε επαφή με τη νέα γενιά χορευτών και να δημιουργήσω εκτός των άλλων ένα έργο αντοχής.

* Ελπίζετε ότι κάτι μπορεί να αλλάξει με τις εκλογές;

- Δεν ξέρω, πραγματικά! Θεωρώ ότι είμαστε ένα έθνος που παραμένει αιώνια έφηβος, με τα καλά του και τα πολλά αρνητικά του. Προσωπικά παραμένω πάντα αισιόδοξος.

* Το γεγονός ότι στα ψηφοδέλτια συνωστίζονται από σκυλάδες τραγουδιστές μέχρι τηλεπερσόνες και δεκάδες ηθοποιοί, τι αποτυπώνει;

- Την εφηβεία που σας προανέφερα. Ολοι νομίζουν ότι μπορούν. Με δεδομένη την παρακμή της έννοιας «επαγγελματίας πολιτικός» όλοι στρέφονται προς τα εκεί, θεωρώντας τον ερασιτέχνη πολιτικό εαυτό τους κατάλληλο να φέρει μια αλλαγή στα πράγματα.

* Εχει απαξιωθεί, ξεφτιλιστεί η πολιτική;

- Η πολιτική δεν έχει ξεφτιλιστεί, δεν πρέπει και δεν μπορεί, είναι απαραίτητη για την ύπαρξη της πολιτείας! Οι πολιτικοί έχουν ξεφτιλιστεί. Στις ελάχιστες εξαιρέσεις ο πολιτικός χώρος δεν επιτρέπει να επιβιώσουν ή να παράξουν έργο.

* Σας έχουν κάνει πρόταση να κατεβείτε στις εκλογές;

- Ναι. Αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να μπω σε μια τέτοια διαδικασία. Θα μπορούσα να βοηθήσω με κάθε τρόπο όποιον το επιθυμεί, αν συμφωνούσα μαζί του, αλλά να διεκδικήσω ψήφο, μου φαίνεται παράξενο.

* Ωστόσο σας ενδιαφέρουν τα κοινά. Μπορείτε να προσδιορίσετε τον τρόπο;

- Βλέπω, ακούω, κρίνω, ψηφίζω.

* Η Ελλάδα τελικά έχει πλεόνασμα, όπως ισχυρίζεται ο Σαμαράς;

- Θέλω να το πιστέψω.

* Τι θα μας βγάλει πραγματικά από την κρίση;

- Η λογική και όχι το συναίσθημα.

INFO: Στην «Αρκαδία» συμμετέχουν οι χορευτές: Αγγελική Γουβή, Κάντυ Καρρά, Τάσος Καραχάλιος, Τάσος Καραχανίδης, Ελενα Κέκκου, Γιώργος Κοτσιφάκης, Ta-deu Lisefield, Ανδρονίκη Μαραθάκη, Αρης Παπαδόπουλος, Βλάσσης Πασιούδης, Νάνσυ Σταματοπούλου και Αλέξης Φουσέκης.

 

Πηγή:www.enet.gr (Ιωάννα Κλεφτόγιαννη)