Όταν γιορτάστηκαν τα διακόσια χρόνια της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ο αείμνηστος φίλος μας Στέφανος Ζώτος έπρεπε να γράψει ένα άρθρο στο περιοδικό του Σικάγου Pilgrimage και σκέφτηκε να πάρει ως θέμα του εμένα. Όταν το άρθρο δημοσιεύτηκε και ο φίλος μας μας έφερε ένα αντίτυπο του περιοδικού, εγώ συγκινήθηκα πολύ για όσα έγραψε και τον ευχαρίστησα θερμά. Την ίδια ακριβώς στιγμή μου γεννήθηκε η ιδέα να τον παρακαλέσω ν' αναλάβει να συγγράψει τη βιογραφία μου. Εκείνος με κοίταξε καλά καλά και μου είπε:
- Όχι, δε θα σου κάνω αυτή τη χάρη. Τη βιογραφία σου πρέπει να τη γράψεις μόνη σου.
- Μα, Στέφανε, πως είναι δυνατό; Εγώ δεν έχω γράψει ποτέ μου τίποτα.
- Ναι, μου απάντησε εσύ θα καθίσεις και θα τη γράψεις. Κι είμαι απολύτως βέβαιος πως θα τη γράψεις καλά.
Μια και δεν υπήρχε άλλη διέξοδος, αποφάσισα κι εγώ να καθίσω και να γράψω την αυτοβιογραφία μου. Σιγά σιγά, και χωρίς σχεδόν να το καταλάβω, αυτά που μου έρχονταν στο νου γέμιζαν τις σελίδες, και τα χαρτιά σωριάζονταν μπροστά μου.
Έτσι γράφτηκε η αυτοβιογραφία μου. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Επιμέλεια: ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ Χ. ΕΜΜΑΝΟΥΗ