Τι είναι το contact improvisation;
Πρόκειται για την πρακτική όπου δύο σώματα μαζί σε επαφή, κινούνται αυτοσχεδιαστικά, ενώ εξερευνούν και ταυτόχρονα παραδίδονται στις φυσικές δυνάμεις και στην έλξη της βαρύτητας.
Οι δάσκαλοι του contact αντλώντας από ένα πλατύ πεδίο εμπειρίας, που αφορά τις τεχνικές release, τις πολεμικές τέχνες, το body work, τον διαλογισμό, τις παραστατικές τέχνες κ.ά. ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της αντίληψης του σώματος και του χώρου, της εμπιστοσύνης και της παράδοσης στην ροή, της φαντασίας. Υποστηρίζουν την σωματικότητα και την ελευθερία επιλογών στο διάλογο με τον άλλον, την αναγνώριση και την μεταμόρφωση των patterns. Μέσα απ’ την εξερεύνηση των φυσικών δυνάμεων, των αισθήσεων και των διαφορετικών ποιοτήτων της κίνησης, το Contact Improvisation συνεχώς αναπτύσσεται και εξελίσσεται, διατηρώντας σύνδεση με τις εξελίξεις στο σύγχρονο χορό και την performance, προσφέροντας έτσι ένα πεδίο γνώσης χωρίς περιορισμούς.
Το Contact Improvisation προσφέρει βιωματική γνώση του σώματος, ενδυνάμωση των βαθύτερων στιβάδων των μυϊκών ιστών, ευλυγισία, συνειδητοποίηση του χώρου και των σχέσεων που αναπτύσσονται με τους άλλους, ξύπνημα της δημιουργικότητας, άνοιγμα των αισθήσεων, συν(γ)-κίνηση.
ⓘ
Πληροφορίες, δηλώσεις συμμετοχής:
☎ 6932996876 & Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η Δέσποινα Χατζηπαυλίδου ζει και εργάζεται στην Αθήνα σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης και χορογράφος. Η δουλειά της απλώνεται σε διαφορετικούς και φαινομενικά ασύνδετους χώρους, από την queer σκηνή και την εστίαση σε θέματα φύλου και σεξουαλικότητας έως την πρακτική και διδασκαλία τεχνικών somatics, όπως το contact improvisation και η authentic movement. Στοχεύει στην έκφραση της προσωπικής ελευθερίας, γειώνοντας - συνειδητά και χωρίς όρια - στο σώμα, κάθε άλλη ψυχική ή πνευματική παρόρμηση που προκύπτει κατά την δημιουργική διαδικασία.
Σαν ηθοποιός είναι βασικό μέλος της ομάδας εικαστικής και θεατρικής performance “Nova Melancholia” με παραστάσεις των τελευταίων χρόνων: «Ο Νεκρός» (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών 2016), «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών 2017), «Θερμά Θαλάσσια Λουτρά» (Φεστιβάλ Αθηνών 2017) και «Spleen» (σε διαμέρισμα, 2018) σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα. Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους: Σάββα Στρούμπο (ομάδα «Σημείο Μηδέν») στις παραστάσεις Βόυτσεκ (Άττις, Νέος Χώρος, 2013-15) και «Σωφρονιστική Αποικία» (Φεστιβάλ Αθηνών 2014), Κυριακή Σπανού στο «Frida’s Pornography» (Θέατρο Επί Κολωνό, 2015) και Άννα Τζάκου στο «Σχέδιο Βωλάξ» (Τήνος 2021), «Μονοπάτια της Πέτρας – Stonelines» (Σύρος, 2018), και «Encounters Without Division» (Art Athina 2019). Το 2019 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Βασίλη Νούλα «Θολάμι» (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2019).
Σαν χορογράφος εργάστηκε για το «CUT Project: DE-FENCES» της ομάδας «Εντροπία» (Βερολίνο-Αθήνα, 2009-10) και σε προσωπικά solo και ντουέτα όπως «Επαφή» και «Επαίτης» (Eπί Κολωνό, Fringe Festival, 2008-2009). Διδάσκει από το 2005 Contact Improvisation και authentic movement.
Δίδαξε θέατρο και κίνηση την Θεατρική Ομάδα Οροθετικών Κρατουμένων των Ανδρικών Φυλακών Κορυδαλλού (2015-17) και σκηνοθέτησε μαζί τους την παράσταση «Το Κουτί» (Μ.Κ.Ο. Τεχνοδρομώ, 2016).
Τα τελευταία 4 χρόνια συνεργάζεται με την εικαστικό και performer Εύα Κολιοπάντου στο project «αιδ-ως-δυο» συμμετέχοντας στο «Platforms Project» (Α.Σ.Κ.Τ. , 2019) και παρουσιάζοντας τις performances: «Δεξιόστροφα, Χωρίς την Φυσική της Παρουσία» (Art Athina, 2019) και «Χρυσό» (Μουσείο Μπενάκη, εγκαίνια του workshop «Skin» της Χαράς Πιπερίδου, 2019).
Τα τελευταία 2 χρόνια διδάσκει Authentic Movement στο ΣΥΝΑΣΚί (πρόγραμμα για την εφαρμογή των μεθόδων somatics στην πρακτική του χορού).
Αυτή την περίοδο συνεργάζεται με την προγραμματίστρια Ανθή Μουριάδου στην δράση ανοικτού χώρου «Dream Practice» για το Κέντρο μελέτης χορού Ι. & Ρ. Ντάνκαν και το πρόγραμμα περμακουλτούρας «Moving ground», ενώ ήδη έχουν παρουσιάσει την ταινία «Ένας Περιφραγμένος Τόπος Ονείρων – Στον Λόφο» που προβλήθηκε στην έκθεση «The Right To Silence?» (επιμέλεια Σωζήτας Γκουντούνα, Νέα Υόρκη, 2021).
Το «Marcel Duchamp» είναι η τελευταία παράσταση των Nova Melancholia στην οποία, αυτή την περίοδο, συμμετέχει.